Bestaat het risico op een hartaandoeningen bij microdosing?

Microdosing brengt weinig bijwerkingen met zich mee, maar we weten nog niet alles over langdurig gebruik van psychedelica. Ook al gebruik je maar een lage dosis wanneer je microdoseert, er is nog veel onbekend over de effecten van psychedelica op het lichaam. De vraag is dus of microdosing echt veilig is of dat er je er mogelijk risico's zijn, zoals bijvoorbeeld een hartaandoeningen. In deze blog kun je lezen wat hierover bekend is.

Activatie van receptoren en hartziekte

Het microdoseren met psychedelica wordt steeds populairder. Positief is dat gebruik van microdoseringen paddo's en truffels veilig lijkt, zelfs als je dat maanden achtereen doet. Men voelt zich hier goed bij, op soms wat milde bijwerkingen na. Maar er kunnen misschien wel ongewenste lichamelijke bijwerkingen ontstaan. Een van de zorgen over de veiligheid van microdosing, is de mogelijkheid van hartaandoeningen.

Dit komt vooral door wat we weten over MDMA (XTC). Uit verschillende onderzoeken blijkt dat er een verband is tussen regelmatig gebruik van MDMA in hoge doseringen en hartaandoeningen. Het is wel zo dat er weinig risico is als je slechts af en toe MDMA neemt, maar het is wel gevaarlijk als je het langdurig gebruikt. Dat geldt ook voor wanneer je microdoseert.

De schadelijke effecten die MDMA op het hart kan hebben, worden veroorzaakt door de activatie van de 5-HT2B receptor. Deze receptoren bevinden zich overal in het hart. Bij langdurige activatie van de receptoren, kan er schade aan de hartkleppen ontstaan, wat uiteindelijk tot hartaandoeningen kan leiden.  Het is echter wel zo dat deze aandoeningen alleen voorkomen bij mensen die MDMA meerdere keren per week gebruiken en dan in hoge doseringen.

Wat belangrijk is, is om erachter te komen of ook klassieke psychedelica, zoals LSD en psilocybine, ook diezelfde 5-HT2B receptoren op het hart activeren wanneer je microdoseert. En of je in dat geval ook rekening moet houden met hartaandoeningen.

Microdosing en het risico op hartaandoeningen

LSD en psilocybine bootsen in ons lichaam allebei de effecten van de neurotransmitter serotonine na. Dat betekent ook dat ze dezelfde receptoren activeren, waaronder de 5-HT2B receptor. De vraag is dan natuurlijk of microdosing net als MDMA ertoe leidt, dat ze continu worden geactiveerd en dat dat uiteindelijk kan leiden tot beschadiging van het hart en hartaandoeningen?

Er is hierover helaas nog niet zoveel bekend. We weten wel dat LSD en psilocybine een krachtige verbinding hebben met de receptor in kwestie. Maar we weten niet in hoeverre dat vergelijkbaar is met de manier waarop MDMA met de receptoren bindt. Daardoor weten we ook niet zeker hoe groot het risico is. Maar we kunnen wel speculeren.

Onderzoek naar de risico's van microdoseren

Er is eerder onderzoek gedaan naar het middel fenfluramine, dat in de jaren 90 gebruikt werd om gewicht te verliezen. Een klein percentage gebruikers ontwikkelde hartaandoeningen door het gebruik en het middel werd dan ook uit de handel genomen. Uit onderzoek bleek dat fenfluramine het risico op het ontwikkelen van VHD (Valvular Heart Disease) verdubbelde na een behandeling van 90 dagen, bij een dosis van 30 mg per dag. Ook fenfluramine bindt zich met de 5-HT2B receptor.

De kracht van de verbinding van fenfluramine is vrijwel gelijk aan die van LSD. Maar wanneer je microdoseert met LSD neem je veel minder dan 30 mg per dag (de dosis is slechts 3ug per dag, duizenden keren lager dan fenfluramine). Daarbij is de vergelijking tussen deze twee middelen ook niet ideaal. Fenfluramine werd elke dag genomen, terwijl de meeste mensen die microdoseren het middel niet dagelijks nemen, maar om de twee dagen. Dat heeft een andere invloed op de receptoren. Daaruit zou je kunnen concluderen dat het risico op hartaandoeningen veel lager is wanneer je microdoseert.

Er is nog geen onderzoek gedaan naar de effecten van microdosing op de lange termijn bij mensen. Een onderzoek werd gedaan op ratten. Hierbij kregen de dieren om de dag 10 ug/kg psilocybine gedurende meerdere weken. De resultaten van dit onderzoek zijn echter onovertuigend. Er was sprake van een duidelijke bias (waarbij de onderzoeker van tevoren al een vaststaande mening heeft en deze bevestigd wil zien) en het onderzoek werd gepubliceerd in een onbekend blad. De conclusie was dat het 12 weken lang toedienen van psilocybine, leidde tot ECG afwijkingen, zoals tachycardia en inschaemia.

Dit is enkel een onderzoek en het lijkt erop alsof de wetenschappers enkel hun vooraf opgestelde mening bevestigd wilden zien. Hun mening was gebaseerd op een enkele anekdotische ervaring van een man die een hartaanval kreeg nadat hij meerdere keren een hoge dosis psilocybine had genomen. Ook dit zegt dus eigenlijk niets over het risico op een hartaandoening door microdosing.

Hoe zit het nu met de veiligheid van microdosing?

Helaas weten we nog niet alles over microdosing. Er is meer onderzoek nodig, zowel over de positieve effecten als over de risico's. Kijkend naar wat er nu bekend is, is het nog niet mogelijk om definitieve conclusies te trekken. Op de korte termijn is microdosing relatief veilig. Maar hoe zit het met de lange termijn, dus meerdere maanden of zelfs jaren? Wat zijn de risico's op het gebied van hartgezondheid?

Omdat we nog niet precies weten wat de gevaren zijn, is het aan te raden om microdosing niet continu te doen. Ook dat is een goede reden om de Fadiman routine aan te houden en regelmatig een langere pauze in te lassen. Heb je al last van hartklachten, wees dan extra voorzichtig en gebruik microdosing niet langere periodes achter elkaar. Het is ook verstandig om dan advies te vragen aan je huisarts of microdosing wel geschikt is in jouw situatie.