4 Grensverleggende psychonauten!
Het gebruik van geestverruimende middelen is de laatste decennia niet onomstreden. Veel mensen hebben er hun eigen (negatieve) ideeën over, maar zullen deze middelen zelf nooit gebruiken. Ook regeringen staan er afwijzend tegenover en dat is de reden dat er veel wetten zijn opgesteld die het gebruik van psychedelica verbieden of inperken. Daardoor is ook onderzoek naar de effecten lastig. Gelukkig zijn er door de hele geschiedenis heen dappere, ondernemende en grensverleggende psychonauten die onze blik openen voor de mogelijkheden en bijzondere krachten van geestverruimende middelen.
4 psychonauten die de wereld veranderden
Sommige mensen bewandelen niet de normale, gebaande wegen die het merendeel van ons wel lopen. Psychonauten zoals Timothy Leary en Terence McKenna waren niet bang om middelen als LSD, ayahuasca en psilocybine te gebruiken. Doordat ze hun verhaal vertelden en opkwamen tegen de rigide houding van politici konden ze de mainstream mening over geestverruimende middelen langzaam veranderen. Hierdoor kan er weer onderzoek gedaan worden en worden wetten aangepast. Hun werk is dus erg belangrijk! Hieronder lees je meer over vier van deze bijzondere mensen.
1. Timothy Leary
Timothy Leary, geboren in 1920 in Amerika, was een bekende psycholoog. Hij werkte in de jaren 60 als klinisch psycholoog aan de Harvard University. Hij was van mening dat LSD gebruikt kon worden als middel om doorbraken te bereiken bij psychische klachten. Hij vond dat zowel patiënt als therapeut baat konden hebben bij het middel. Samen met zijn collega stond hij achter het idee dat de psychologie de geest onderzocht en daarbij dus eveneens interesse zou moeten hebben in diens verbinding met het lichaam en de omgeving. Daarom zouden psychologen ook interesse moeten hebben in hoe geestverruimende middelen invloed hebben op de emoties, waarneming en cognitie.
Ze voerden experimenten uit met psychedelica om erachter te komen of deze in therapieën gebruikt konden worden. Een van de bekendste experimenten was het Concord Prison experiment. In de Concord gevangenis gaf Leary de gevangenen groepstherapie en diende daarbij ook psilocybine toe (de therapeuten namen het trouwens ook om een gevoel van verbondenheid te creëren). Het bleek dat, na vrijlating, in plaats van de verwachte 64%, slechts 25% van de gevangenen na 6 maanden weer in de gevangenis terugkwam.
Leary’s werkwijze was niet onomstreden. President Nixon vond hem een van de gevaarlijkste mannen in Amerika. Leary werd ontslagen door de universiteit en ook de politie arresteerde hem meerdere keren. Hij liet zich echter niet de mond snoeren en sprak openhartig over de bijzondere voordelen van geestverruimende middelen. Hij heeft een grote hoeveelheid boeken op zijn naam staan.
2. Terence McKenna
Ook Terence McKenna sprak zich luid en duidelijk uit over psychedelica. Hij werd geboren in 1946 en overleed in 2000. Hij voelde zich altijd verbonden met de natuur. Op zijn 16e las hij over de effecten van geestverruimende middelen en probeerde (volgens eigen zeggen) vervolgens Morning Glory Seeds. Hij werd nieuwsgierig naar deze middelen. Hij kwam daarna meer te weten over sjamanisme en verschillende religies. McKenna was voorstander van het idee dat de mens zijn eigen geest kan ontdekken door het gebruik van psychedelica. Hij gebruikte deze zelf ook, van ayahuasca tot DMT en paddo’s. De krachtige McKennaii paddo is naar hem vernoemd.
Hij schreef verschillende boeken, die allemaal goed onderbouwd zijn en zeer informatief. Zijn bekendste boek is Food of the Gods. McKenna’s bekendheid groeide en hij hield veel lezingen, o.a. ook in de dance en party scene. Helaas had hij een zeer agressieve vorm van hersenkanker en overleed hij op 53-jarige leeftijd.
3. William S. Burroughs
William Burroughs werd geboren in 1914 en was een enthousiast schrijver. Hij schreef romans, novelles, korte verhalen en essays, gedurende de 40 jaar dat hij actief was. Een van zijn bekendste boeken is Junkie: Confessions of an Unredeemed Drug Addict. Hij was dan ook een groot voorstander van het gebruik van drugs. Het boek beschrijft openhartig zijn drugsverslaving en zijn pogingen om van de heroïne af te komen. Burroughs was een van de voorstanders van het gebruik van LSD in de psychiatrie en schreef over zijn eigen persoonlijke ervaringen met verdovende en geestverruimende middelen. Zijn teksten zijn zeer gedetailleerd en dragen nu nog bij aan onze kennis over de effecten van deze middelen.
In 1951 schoot hij per ongeluk zijn vrouw dood en hij werd gekweld door schuldgevoelens. Deze gebeurtenis is wat hem heeft aangezet te gaan schrijven. Burroughs was verder zeer geïnteresseerd in hekserij, het mystieke en het occulte. Hij reisde naar het Amazoneregenwoud, waar hij ayahuasca wilde vinden. Hij hoopte dat dit middel hem van zijn heroïne verslaving af kon helpen. Veel van wat hij schrijft, gaat over zijn ervaringen met deze drug. Zijn heroïne verslaving bleef hem zijn hele leven achtervolgen. In de tijd voor zijn overlijden gebruikte hij methadon. Hij overleed aan een hartaanval in 1997.
4. Alexander Shulgin
Alexander Shulgin was een biochemist, farmacoloog en auteur. Hij en zijn vrouw waren allebei voorstander van het gebruik van psychedelica als therapie. Shulgin introduceerde MDMA (ook bekend als Ecstacy of Molly) bij psychologen als middel dat gebruikt kan worden bij psychotherapie. Ook heeft hij veel onderzoek gedaan naar de effecten van meer dan 230 psychoactieve stoffen, zoals bijvoorbeeld mescaline. Hij was ervan overtuigd dat dit soort stoffen de mens kunnen helpen.
Hij schreef meerdere boeken, waarin hij verslag doet van zijn ervaringen met allerlei psychoactieve middelen. Deze verslagen zijn zeer uitgebreid en leggen alles objectief en nauwkeurig vast. Hij was altijd nieuwsgierig naar de effecten van deze middelen op de geest en experimenteerde hier volop mee. Shulgin heeft door zijn onderzoek verschillende geestverruimende verbindingen ontdekt.
